Vanuit Minneapolis, Minnesota bereikt ons een nieuwe indie rockformatie die zich ‘American Pleasure Dome’ noemt. De vier bandleden zijn leadzanger, gitarist, keyboardsspeler en songschrijver Hans Schumacher, leadgitarist Park Evans, bassiste Brenda Shepherd en drummer Greg Schutte. Hun debuutplaat werd naar de groepsnaam vernoemd en bestaat uit twaalf nummers die allen door de 53-jarige frontman Hans Schumacher over een periode van meerdere jaren werden gecomponeerd.

De openingstrack “Time Wave” is een verhaal over de verslaving aan sociale media die de meesten onder ons toch wel heeft getroffen. Daarna volgt een melodieuze rocksong die “Dark Side” als titel kreeg maar over zelfdoding gaat. Een aan Neil Young herinnerende song is het mooie “Obey That Bling”, een nummer over reality-televisie en de artificiële wereld die daarbij constant wordt bejubeld. Minneapolis en Minnesota worden in de spotlights geplaatst en geëerd in de nummers “Saint Grumpy” en “Minnesota Goodbye” dat u in een live-uitvoering kan beluisteren op de 2e video bij deze recensie.

Zelf beweert de verstokte boeddhist Hans Schumacher dat zijn werk bij ‘American Pleasure Dome’ beïnvloed werd door bands als ‘The Cars’, ‘Guided By Voices’, ‘Wilco’ en ‘Pixies’. Dat kunnen we zelf ook wel horen in songs als “Happy Pills”, de ballad “Cape May Rain” en “Never Call”. In de eerste video van het rockende “Bad Girlfriend” krijgen we een niet zo vrolijk verhaal over ontrouw en alcoholisme te horen.

Onze favoriete song op deze debuutplaat van ‘American Pleasure Dome’ is de melodieuze ballad “Crazy Running Guy” die alweer tot het repertoire van Neil Young had kunnen behoren. Ook de knappe albumafsluiter “Sister Adelheid” heeft iets intrigerends en bevestigt het songschrijverstalent van Hans Schumacher. We kijken nu al benieuwd uit naar het vervolg op deze mooie debuutplaat.

(valsam)